Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

caro ferina

  • 1 ferina

    ferīna, ae f. (sc. caro)

    Латинско-русский словарь > ferina

  • 2 carō

        carō carnis (nom. carnis, L.), f    [CRV-], flesh: carnem Latinis petere: alicui carnem dare, L.: lacte et carne vivere, Cs.: ferina, venison, S.: iners, tasteless, H.: viscera et carnes, pieces of flesh, O.: putida, i. e. an offensively stupid person.
    * * *
    I
    dearly; dear, at a high price
    II
    carere, -, - V TRANS
    card/comb (wool/flax/etc.)
    III
    meat, flesh; the_body; pulpy/fleshy/soft parts (plant), sapwood; low passions

    Latin-English dictionary > carō

  • 3 caro

    1. caro, ere, krempeln, lanam, Plaut. Men. 797. Varr. LL. 7, 54. Vgl. Gloss. Papin. ›qui lanam carunt, carpunt, dividunt‹.
    ————————
    2. caro, carnis, f. (vgl. umbrisch karu, Teil), das Fleisch, I) eig. u. meton.: 1) eig.: subrancida, Cic.: cruda, Suet.: cocta, Apic.: tosta, Ov.: morticina, Aas, Sen.: dass. tacita, Mart.: salita, Macr.: bubula, Val. Max.: porcina, Vopisc.: haedina, Cael. Aur.: caprina, vervecina, Edict. Diocl.: cervina, Solin.: ferina, Sall.: ferina ac domesticarum pecudum c., Col.: piscium c., Val. Max.: lacte et carne vivere, Caes.: lacte et ferinā carne vesci, Sall. u. Plin.: omne animal sentit se carne constare, Sen. – Plur. carnes, Fleischstücke, -teile, - klumpen, -masse, carnes vipereae, Ov.: carnes bubulae, Plin.: carnes recentes, Apic.: informes minimaeque carnes, Plin.: carnes pauxillulae, Solin.: carnes semicrudae, Hier. – carnis plus habere quam lacertorum (bildl., v. einem schwülstigen Redner), Quint. 10, 1, 77. – Bei Celsus ist caro oft = Zellgewebe, Weichteile, Granulation, Zellstoff u. dgl.: dah. caro hebes, fleischiger Auswuchs, wildes Fleisch, Cels. 7, 3 u. 6 13. Vgl. N. Anke im Philol. 32, 403 f. – 2) meton., verächtl.: a) v. einem Menschen, ista pecus et caro putida, Aas, Cic. Pis. 19. – b) dem Geist gegenüber, caro ista, dieses Fl. = dieser sinnliche Leib, Sen. ep. 65, 22 (vgl. Sen. ep. 74, 16 u. 92, 10): carnes voluptatis, Salv. de gub. dei 1, 3. – II) übtr., wie im Deutschen, A) v. Fleisch der Früchte, auch im Plur., Plin. u. Pallad. – B) an Bäumen, das inwendi-
    ————
    ge weiche Holz hinter dem Splint, Plin. 16, 181. – C) an Edelsteinen, Plin. 37, 73. – Archaist. Nbf. carnis, is, f., Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 17. Liv. 37, 3, 4. Charis. 58, 4: Abl. carni, Plaut. capt. 914. – Genet. Plur. von caro regelm. carnium, Tert. ieiun. 5; resurr. carn. 32. Augustin. de civ. dei 13, 24; 22, 20. Hier. ep. 100, 6; vit. Malchi § 8. Cael. Aur. chron. 2, 12, 138.
    ————————
    3. cārō, Adv. (carus), teuer, vendere (Ggstz. vili emere), Poët. mim. bei Augustin. trin. 13, 3 (Anon. mim. fr. X II. p. 398 R2). Ulp. dig. 19, 1, 13. § 3: caro valere, teuer zu stehen kommen, Augustin. serm. 21, 4; conf. 11, 2, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caro

  • 4 caro [2]

    2. caro, carnis, f. (vgl. umbrisch karu, Teil), das Fleisch, I) eig. u. meton.: 1) eig.: subrancida, Cic.: cruda, Suet.: cocta, Apic.: tosta, Ov.: morticina, Aas, Sen.: dass. tacita, Mart.: salita, Macr.: bubula, Val. Max.: porcina, Vopisc.: haedina, Cael. Aur.: caprina, vervecina, Edict. Diocl.: cervina, Solin.: ferina, Sall.: ferina ac domesticarum pecudum c., Col.: piscium c., Val. Max.: lacte et carne vivere, Caes.: lacte et ferinā carne vesci, Sall. u. Plin.: omne animal sentit se carne constare, Sen. – Plur. carnes, Fleischstücke, -teile, -klumpen, -masse, carnes vipereae, Ov.: carnes bubulae, Plin.: carnes recentes, Apic.: informes minimaeque carnes, Plin.: carnes pauxillulae, Solin.: carnes semicrudae, Hier. – carnis plus habere quam lacertorum (bildl., v. einem schwülstigen Redner), Quint. 10, 1, 77. – Bei Celsus ist caro oft = Zellgewebe, Weichteile, Granulation, Zellstoff u. dgl.: dah. caro hebes, fleischiger Auswuchs, wildes Fleisch, Cels. 7, 3 u. 6 13. Vgl. N. Anke im Philol. 32, 403 f. – 2) meton., verächtl.: a) v. einem Menschen, ista pecus et caro putida, Aas, Cic. Pis. 19. – b) dem Geist gegenüber, caro ista, dieses Fl. = dieser sinnliche Leib, Sen. ep. 65, 22 (vgl. Sen. ep. 74, 16 u. 92, 10): carnes voluptatis, Salv. de gub. dei 1, 3. – II) übtr., wie im Deutschen, A) v. Fleisch der Früchte, auch im Plur., Plin. u. Pallad. – B) an Bäumen, das inwendige weiche Holz hinter dem Splint, Plin. 16, 181. – C) an Edelsteinen, Plin. 37, 73. – / Archaist. Nbf. carnis, is, f., Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 17. Liv. 37, 3, 4. Charis. 58, 4: Abl. carni, Plaut. capt. 914. – Genet. Plur. von caro regelm. carnium, Tert. ieiun. 5; resurr. carn. 32. Augustin. de civ. dei 13, 24; 22, 20. Hier. ep. 100, 6; vit. Malchi § 8. Cael. Aur. chron. 2, 12, 138.

    lateinisch-deutsches > caro [2]

  • 5 caro

    1.
    cāro, ĕre, v. a. [cf. Gr. keirô; Germ. scheren; Engl. sheer], to card (very rare), Plaut. Men. 5, 2, 46; and in Naev. acc. to Varr. L. L. 7, § 54 Müll., p. 92 Bip. (cf.: caritores, 2. carmen, 2. carmino, etc.).
    2.
    căro, carnis (nom. carnis, Liv. Andron. ap. Prisc. p. 684 P.; Liv. 37, 3, 4; abl. carni, Plaut. Capt. 4, 4, 6), f. [Sanscr. kravya; Gr. kreas; Germ. Kern], flesh (animal or vegetable).
    I.
    Lit., of animals:

    deturbavit totum cum carni carnarium,

    Plaut. Capt. 4, 4, 6:

    carnem Latinis petere,

    Cic. Planc. 9, 23; id. Pis. 27, 67:

    alicui carnem dare,

    Liv. 32, 1, 9; 37, 3, 4:

    lacte et carne vivere,

    Caes. B. G. 5, 14; 6, 22:

    ferina,

    venison, Sall. J. 89, 7:

    cruda,

    Suet. Ner. 37:

    tosta,

    Ov. M. 12, 156 al.; cf.

    humana,

    Plin. 6, 30, 35, § 195.—So also freq. in plur., Enn. Ann. 327 Vahl.; Ov. M. 2, 769; 14, 208; Plin. 23, 7, 64, § 126 et saep.— The flesh, pulp, of fruits, Plin. 15, 24, 27, § 96; 28, 14, 58, § 205; Pall. Febr. 25, 12; id. Nov. 17, 1.—Also the inner, white part of the wood of trees, under the alburnum, Plin. 16, 38, 72, § 181.—
    2.
    Esp., of the human body (in opp. to the spirit), as the seat of the passions:

    animus liber habitat: numquam me caro ista compellet ad metum,

    Sen. Ep. 65, 22.—In contempt:

    caro putida,

    of a stupid person, Cic. Pis. 9, 19.—
    B.
    Meton., of precious stones, the Gr. sarkion, the soft part, Plin. 37, 5, 18, § 73.—
    II.
    Trop., of discourse, richness:

    Aeschines carnis plus habet, minus lacertorum,

    Quint. 10, 1, 77 Spald. and Frotsch.
    3.
    cārō, adv., v. carus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > caro

  • 6 caro

    I cāro, —, —, ere
    чесать (lanam Pl, Vr)
    II caro, carnis f.
    1) мясо (cruda Su; tosta O; ferina Sl; c. piscium VM)
    c. morticina Sen (tacita M) — падаль, мертвечина
    c. hebes мед. CCдикое мясо
    2) pl. куски мяса O, PM etc.
    3) мякоть (cucurbitae PM; olivarum Pall); сердцевина PM
    4) плоть, тело Sen, Vlg, Eccl
    III cārō adv. Dig, Aug = care

    Латинско-русский словарь > caro

  • 7 ferina

    fĕrīnus, a, um, adj. [id.], of or belonging to wild animals (mostly poet.;

    not in Cic., for Inv. 1, 2, 2, is to be read victu fero): vultus,

    Ov. M. 2, 523:

    vox,

    id. Tr. 5, 12, 55:

    caedes,

    id. M. 7, 675:

    caro,

    venison, game, Sall. J. 18, 1; 89, 7; Plin. 6, 28, 32, § 161:

    lac,

    Verg. A. 11, 571:

    vestis,

    of the skins of wild beasts, Lucr. 5, 1418:

    voluptates,

    brutal sensuality, Gell. 19, 2 init. — Transf.:

    vita,

    low, Amm. 26, 6; 15, 3.—
    II.
    Subst.: fĕrīna, ae, f., the flesh of wild animals, game, Verg. A. 1, 215; Val. Fl. 3, 569:

    pomum a ceteris distans sapore quodam ferinae,

    Plin. 13, 4, 9, § 43.

    Lewis & Short latin dictionary > ferina

  • 8 Дичь

    - caro ferina; ferina; venatio; venatus; bestiae ferae; aucupium;

    • множество разнообразной дичи - multa et varia venatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Дичь

  • 9 Wildbret

    Wildbret, I) wilde, jagdbare Tiere: ferae. – II) Fleisch von wilden Tieren: caro ferina, auch bl. ferina. – venatio (als erjagtes Wild). – caro aprugna (v. Schwarzwild); caro cervina (v. Rotwild).

    deutsch-lateinisches > Wildbret

  • 10 ferinus

    ferīnus, a, um [ ferus ]
    1) звериный (pellis Lcr; vox O; vultus O, Ap)
    caro ferina Sl — мясо дикого зверя, дичина

    Латинско-русский словарь > ferinus

  • 11 venatio

    vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3.

    lateinisch-deutsches > venatio

  • 12 venatio

    vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > venatio

  • 13 cibus

    cĭbus, i, m. [perh. root of capio], food for man and beast, victuals, fare, nutriment, fodder (class. in prose and poetry, both in sing. and plur.; syn.: esca, epulae;

    opp. potio,

    Cic. Fin. 1, 11, 37; cf. id. N. D. 2, 54, 136; so,

    cibus potusque,

    Tac. A. 13, 16:

    cibus et vinum,

    Cic. Div. 1, 29, 60; Juv. 10, 203:

    unda cibusque,

    Ov. M. 4, 262):

    cibum capere,

    Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Eun. 2, 3, 77:

    petere,

    id. ib. 3, 2, 38; id. Heaut. 5, 2, 25:

    capessere (of animals),

    Cic. N. D. 2, 47, 122:

    sumere,

    Nep. Att. 21, 6; Plin. 30, 5, 12, § 36:

    tantum cibi et potionis adhibendum, etc.,

    Cic. Sen. 11, 36:

    digerere,

    Quint. 11, 2, 35; cf. id. 11, 3, 19:

    coquere,

    Varr. R. R. 2, 10, 7:

    concoquere,

    Cic. Fin. 2, 20, 64:

    mandere,

    id. N. D. 2, 54, 134:

    cibos suppeditare,

    id. Leg. 2, 27, 67:

    (Cleanthes) negat ullum esse cibum tam gravem, quin is die et nocte concoquatur,

    id. N. D. 2, 9, 24; cf.:

    suavissimus et idem facillimus ad concoquendum,

    id. Fin. 2, 20, 64:

    flentes orabant, ut se cibo juvarent,

    Caes. B. G. 7, 78 fin.:

    cibus animalis,

    the means of nourishment in the air, Cic. N. D. 2, 55, 136:

    cibi bubuli,

    Varr. R. R. 2, 11, 3; 1, 23, 2:

    cibus erat caro ferina,

    Sall. J. 18, 1:

    cum tenues hamos abdidit ante cibus,

    the bait, Tib. 2, 6, 24; Ov. M. 8, 856; 15, 476.—
    B.
    Transf. to the nourishment of plants, the nutritive juice, Lucr. 1, 353; Plin. 17, 2, 2, § 12.—
    II.
    Trop., food, sustenance (rare):

    quasi quidam humanitatis cibus,

    Cic. Fin. 5, 19, 54:

    cibus furoris,

    Ov. M. 6, 480:

    causa cibusque mali,

    id. R. Am. 138.

    Lewis & Short latin dictionary > cibus

  • 14 humus

    hŭmus, i (archaic form of the abl. sing. humu, Varr. ap. Non. 488, 6 and 48, 26), f. (archaic masc. humum humidum pedibus fodit, Laev. ap. Prisc. p. 719 P.: humidum humum, Gracch. ib.) [from the prim. form XAM, whence chămai, chămothen, chămalos, Lat. humilis; kindr. with Sanscr. Xám, earth; Gr. chthôn], the earth, the ground, the soil.
    I.
    Lit. (class.; cf.: terra, solum, tellus): humus erat immunda, lutulenta vino, coronis languidulis et spinis coöperta piscium, Cic. Fragm. Or. pro Gall. ap. Quint. 8, 3, 66 (ap. Orell. IV. 2, p. 454); cf.:

    omnia constrata telis, armis, cadaveribus et inter ea humus infecta sanguine,

    Sall. J. 101 fin.:

    subacta atque pura,

    Cic. de Sen. 17, 59: cubitis pinsibant humum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 23 Müll. (Trag. v. 435 Vahl.); cf.: procubuit moriens et humum semel ore momordit. bit the ground and died (cf. the Homer. odax helein gaian), Verg. A. 11, 418:

    calcibus atram Tundit humum exspirans,

    id. ib. 10, 731; cf. Ov. A. A. 1, 112:

    pede candido In morem Salium ter quatient humum,

    Hor. C. 4, 1, 28:

    Acestes aequaevum ab humo attollit amicum,

    Verg. A. 5, 452:

    sedit humo,

    Ov. M. 4, 261:

    ipse feraces Figat humo plantas,

    Verg. G. 4, 115; cf.:

    semina spargere humo,

    Ov. M. 5, 647:

    surgit humo,

    id. F. 6, 735; cf.:

    nec se movit humo,

    id. M. 4, 264:

    dejectoque in humum vultu,

    id. ib. 6, 607:

    propter humum volitat,

    id. ib. 8, 258:

    humi atque ipsius stirpis laetitia,

    Col. 4, 24, 4; cf.:

    quis cibus erat caro ferina atque humi pabulum uti pecoribus,

    Sall. J. 18, 1:

    ii, quos humus injecta contegeret (shortly afterwards, gleba),

    Cic. Leg. 2, 22, 57:

    quae (genera arborum) humi arido atque arenoso gignuntur,

    Sall. J. 48, 3 Kritz N. cr. — Poet., as a fig. for what is low, mean, common:

    sermones repentes per humum,

    Hor. Ep. 2, 1, 251; cf.:

    ne, dum vitat humum, nubes et inania captet,

    id. A. P. 230:

    ad humum maerore gravi deducit et angit,

    id. ib. 110; v. also [p. 871] under adv.:

    affigit humo divinae particulam aurae,

    id. S. 2, 2, 79.—
    II.
    Transf., in gen., like solum, land, country, region:

    Punica nec Teucris pressa fuisset humus,

    Ov. H. 7, 140:

    Aonia,

    id. F. 1, 490:

    Illyrica,

    id. Med. Fac. 74:

    Pontica,

    id. P. 3, 5, 56.—
    III.
    Adverbial form humi, like chamai, on the ground or to the ground:

    jacere humi,

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    requiescere,

    Sall. J. 85, 33:

    strati,

    Cic. de Or. 3, 6, 22; cf.:

    serpit humi tutus nimium timidusque procellae,

    Hor. A. P. 28:

    quousque humi defixa tua mens erit?

    fixed on the ground, Cic. Rep. 6, 17:

    locus circiter duodecim pedes humi depressus,

    Sall. C. 55, 3:

    quot humi morientia corpora fundis?

    Verg. A. 11, 665:

    spargere humi dentes,

    Ov. M. 3, 105; cf.:

    hunc stravit humi,

    id. ib. 12, 255:

    tremens procumbit humi bos,

    Verg. A. 5, 481:

    volvitur ille excussus humi,

    id. ib. 11, 640; cf.:

    projectum humi jugulavit,

    Tac. H. 2, 64:

    stratus humi palmes viduas desiderat ulmos,

    Juv. 8, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > humus

  • 15 ferinus

    fĕrīnus, a, um de bête sauvage; rude, grossier.    - ferina (caro): viande de bête sauvage, viande de gros gibier, venaison.    - ferinum lac, Virg.: lait de cavale.    - ferina vestis, Lucr.: vêtement de peau de bête.    - ferinae voluptates, Gell.: voluptés bestiales.    - ferina vox, Ov.: voix rude.
    * * *
    fĕrīnus, a, um de bête sauvage; rude, grossier.    - ferina (caro): viande de bête sauvage, viande de gros gibier, venaison.    - ferinum lac, Virg.: lait de cavale.    - ferina vestis, Lucr.: vêtement de peau de bête.    - ferinae voluptates, Gell.: voluptés bestiales.    - ferina vox, Ov.: voix rude.
    * * *
        Ferinus, pen. prod. Adiectiuum. Apul. D'une beste sauvage, ou Resemblant à beste sauvage.
    \
        Ferina caro. Sallust. Sauvagine, Venaison.
    \
        Domus ferinae. Ouid. Les corps de bestes sauvages.
    \
        Ferina, absolute aliquando vsurpatum: et subintelligirur caro. Virg. Venaison, Sauvagine.

    Dictionarium latinogallicum > ferinus

  • 16 ferinus

    ferīnus, a, um (ferus od. fera, s. Prisc. 2, 59), I) subj., von wilden Tieren, eines wilden Tieres, der wilden Tiere, corpus, Macr.: vellera, Ov.: pellis, Lucr.: vultus, Ov.: lac, Verg.: rabies, Sen.: caro, Wildbret, Sall. u.a.: ritu ferino victum quaeritare, Hieron. epist. 8: pugnas habere ferino ritu, Porphyr. Hor. sat. 1, 3, 107: übtr., vox, wie von wilden Tieren, tierische, Ov. trist. 5, 12, 55. – subst., ferīna, ae, f., Wildbret, Verg. Aen. 1, 215. Val. Flacc. 3, 569. – II) obj.: a) an wilden Tieren vollbracht, des Wildes, caedes, Erlegen des W., Weidwerk, Ov. met. 7, 675: vulnus, Gratt. cyn. 113. – b) aus Fellen wilder Tiere, galeae, Val. Flacc. 6, 379.

    lateinisch-deutsches > ferinus

  • 17 ferinus

    ferīnus, a, um (ferus od. fera, s. Prisc. 2, 59), I) subj., von wilden Tieren, eines wilden Tieres, der wilden Tiere, corpus, Macr.: vellera, Ov.: pellis, Lucr.: vultus, Ov.: lac, Verg.: rabies, Sen.: caro, Wildbret, Sall. u.a.: ritu ferino victum quaeritare, Hieron. epist. 8: pugnas habere ferino ritu, Porphyr. Hor. sat. 1, 3, 107: übtr., vox, wie von wilden Tieren, tierische, Ov. trist. 5, 12, 55. – subst., ferīna, ae, f., Wildbret, Verg. Aen. 1, 215. Val. Flacc. 3, 569. – II) obj.: a) an wilden Tieren vollbracht, des Wildes, caedes, Erlegen des W., Weidwerk, Ov. met. 7, 675: vulnus, Gratt. cyn. 113. – b) aus Fellen wilder Tiere, galeae, Val. Flacc. 6, 379.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ferinus

  • 18 agnina

    agnīnus, a, um, adj. [id.], pertaining to a lamb, amneios.
    I.
    Adj.:

    lactes,

    Plaut. Ps. 1, 3, 85:

    exta,

    id. ib. 1, 3, 95:

    coagulum,

    rennet, Varr. R. R. 2, 11, 4:

    pedes,

    Plin. 30, 8, 21, § 68:

    jus,

    lamb-broth, Scrib. Comp. 189.—
    II.
    Subst.: agnīna, ae, f. (sc. caro), the flesh of a lamb as eaten, lamb (like porcina, pork, Plaut. Capt. 4, 2, 69:

    ferina,

    venison, Verg. A. 1, 215:

    vitulina,

    veal, Nep. Ages. 8, 4), Plaut. Aul. 2, 8, 4: et duplā ( at double price) agninam danunt, id. Capt. 4, 2, 39 Lind.: patinas cenabat omasi Vilis et agninae, * Hor. Ep. 1, 15, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > agnina

  • 19 agninus

    agnīnus, a, um, adj. [id.], pertaining to a lamb, amneios.
    I.
    Adj.:

    lactes,

    Plaut. Ps. 1, 3, 85:

    exta,

    id. ib. 1, 3, 95:

    coagulum,

    rennet, Varr. R. R. 2, 11, 4:

    pedes,

    Plin. 30, 8, 21, § 68:

    jus,

    lamb-broth, Scrib. Comp. 189.—
    II.
    Subst.: agnīna, ae, f. (sc. caro), the flesh of a lamb as eaten, lamb (like porcina, pork, Plaut. Capt. 4, 2, 69:

    ferina,

    venison, Verg. A. 1, 215:

    vitulina,

    veal, Nep. Ages. 8, 4), Plaut. Aul. 2, 8, 4: et duplā ( at double price) agninam danunt, id. Capt. 4, 2, 39 Lind.: patinas cenabat omasi Vilis et agninae, * Hor. Ep. 1, 15, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > agninus

  • 20 ferinus

    fĕrīnus, a, um, adj. [id.], of or belonging to wild animals (mostly poet.;

    not in Cic., for Inv. 1, 2, 2, is to be read victu fero): vultus,

    Ov. M. 2, 523:

    vox,

    id. Tr. 5, 12, 55:

    caedes,

    id. M. 7, 675:

    caro,

    venison, game, Sall. J. 18, 1; 89, 7; Plin. 6, 28, 32, § 161:

    lac,

    Verg. A. 11, 571:

    vestis,

    of the skins of wild beasts, Lucr. 5, 1418:

    voluptates,

    brutal sensuality, Gell. 19, 2 init. — Transf.:

    vita,

    low, Amm. 26, 6; 15, 3.—
    II.
    Subst.: fĕrīna, ae, f., the flesh of wild animals, game, Verg. A. 1, 215; Val. Fl. 3, 569:

    pomum a ceteris distans sapore quodam ferinae,

    Plin. 13, 4, 9, § 43.

    Lewis & Short latin dictionary > ferinus

См. также в других словарях:

  • GAETULIA — regio Libyae interioris, Garamantibus finitima, cuius incolae Gaetuli. Lucan. Civ. Bell. l. 4. v. 677. Autololes Numidaeque vagl, semperque paratue Inculto Gaetulus equo. Sil. Ital. Punic. Bell. l. 3. v. 287. et seqq. Vos quoque desertis in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ĝhu̯ēr- —     ĝhu̯ēr     English meaning: wild beast     Deutsche Übersetzung: “wildes Tier”     Material: Gk. θήρ, ός, m. late f. (θῆρες, θηρῶν = E.Lith. žve res, žve rų ̃ , Schwyzer Gk. I 424), Lesb.φήρ, Hom. Υῆρες, Thess. φείρ (πεφειρά̄κοντες =… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • chair — Chair, Caro, Ce que communéement disons Chair, Les Hebrieux dient Scheer. Parquoy semble que nous ayons laissé la premiere lettre, et nous soyons accoustumez à prononcer Cheer. Tous vendans chair cuite, Omnes popinarum institores, B. ex Seneca.… …   Thresor de la langue françoyse

  • Utrera — Vue panoramique de la ville d Utrera …   Wikipédia en Français

  • venaison — I. Venaison, f. Tantost se prend pour la chair d une beste prinse à la chasþse, Ferina aut venatica caro. Selon ce on dit un pasté de venaison, qui est fait de telle chair. Tantost signifie la haute graisse du cerf, sanþglier et autres bestes,… …   Thresor de la langue françoyse

  • VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • List of mobsters by city — This list includes American mobsters and International organized crime figures by area of operation/sphere of influence. Some names may be listed in more than one city. For more general information, see Mafia. See also : List of godfathers, List… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»